I 2014 startet vi turen i den sørlige delen av Nordland. Vi startet der hvor vi avsluttet Nordlandsruta i 2007 (Bjerka stasjon), sør for Mo i Rana. Vi følget en del av vandreruten E1 (som går gjennom hele Europa) og grensesømmen i sørlig retning, blant annet gjennom Børgefjell nasjonalpark. Det er begrenset med overnattingsmuligheter, så det ble også mange overnattinger i vår nye telt, samt en del overnattinger på gårder. Etter 3,5 uke avsluttet vi den mer enn 50 mil lange turen på Værnes lufthavn, hvor vi hadde parkert bilen.
Reisebloggen er på nederlandsk. 21 juli 2014 Maandag. We staan rond half negen op. De rugzak hebben we grotendeels gisteren al gepakt. Het is een heel gedoe om tot een acceptabel aantal kilo's te komen. We zounden eerst met de bus naar Trondheim gaan, maar Gert stelt voor om toch met de auto naar Trondheim te gaan. We sparen zo tijd en de kosten van parkeren vallen erg mee. We vertrekken rond half twee van huis. Iets voor negen uur 's avonds parkeren we de auto bij Værnes. Met de bus naar de stad en een Indiaas restaurant bezocht. Hotelovernachting.
22 juli 2014 Om kwart voor acht nemnen we de trein naar het noorden. Door de hitte rijdt de trein langzamer dan normaal, waardoor er vertragingen ontstaan. Tegen drieën komen we aan op station Bjerka, waar de bestelde taxi voor ons klaar stond. Het eerste deel van de route, door een dal, hadden we eerder in omgekeerde richting gelopen (Nordlandsruta). De brug over de afgrond was weer gemaakt. De vorige keer moesten we waden. Het was nog steeds erg warm, rond de 30 graden. Na ruim 3,5 uur lopen kwamen we bij Kjennvasshytta aan. We hebben aan de rand van het meer een plekje voor de tent gevonden. Muggen, veel muggen. Op tijd naar bed.
23 juli 2014
We hebben niet slecht geslapen. Rond acht uur wakker. Gert begint met ontbijt en Janet pakt de slaapzakken en matjes in. De rollen zijn weer verdeeld voor de komende weken. Rond kwart over negen gaan we lopen. Normaal hebben we vanaf het moment van opstaan anderhalf uur nodig. Het is al warm. We lopen langs een plek waar Statkraft een rivier omnleidt voor het opwekken van energie. Zonde. We komen langs een meer met een smal stenen pad. Even later klimmen we via een wankele constructie over een rendierhek. We krijgen zicht op Okstindbreen. Na een koffiepauze gaat de tocht verder in de richting van Røsvatn. Bij een rivier nemen we spontaan een duik met kleren en al aan. Heerlijk verfrissend en niet koud. Verder gaat de tocht door een normaal zompig gebied. Maar nu is het droog door de aanhoudende warmte. We krijgen een mooi uitzicht op Okstindene en de gletschers. Het dal is lang en niet geschikt voor het opzetten van de tent. Maar dichtbij de rivier vinden we een plat plekje. We zijn kapot na deze lange tocht. Rond half negen liggen we in onze slaapzakken, na een maaltijd met joikaballen. We hebben deze woensdag 28 kilometer gelopen.
24 juli 2014
Rond zeven uur alweer wakker. Goed geslapen. Tien voor negen gaan we lopen, ook een stuk over de weg. Onze eerste koffiepauze nuttigen we aan een picknicktafel. Na een schuine klim krijgen we weer uitzicht. Mooie tocht. En amper vliegen en muggen. We nemen weer een duik in een rivier. Bij de "weg" aangekomen besluiten we om door te lopen naar Sivertsgård, waar overnachting wordt aangeboden in het huis waar de ouders van de verhuurder gewoond hebben. Hij brengt ons morgen naar het beginpunt van de wandeling, zeven kilometer verder. We gaan rond tienen slapen. Ruim 21 kilometer gelopen, in totaal nu ruim 60 kilometer.
25 juli 2014
Rond kwart over zeven wakker. Weer een warme dag. Het pad gaat geleidelijk omhoog. De muggen en vliegen zijn weer lastig. Na enkele pauzes en vijf uur lopen komen we bij een groot meer. De tocht gaat door een huttengebied. Ook een hutje van Statsskog, waar men gratis kan overnachten. Bij een meer nemen we weer een duik in het water en pauzeren wat langer. Wij lopen door tot de provinciale weg, waar we weer het bos ingaan en omhoog moeten. De tocht naar het plekje dat we in gedachten hebben duurt langer dan verwacht, maar na veel stijgen en dalen komt eindelijk het meer in zicht waar we willen overnachten. We zien een prachtig plekje voor de nacht. We zijn moe en na het eten en de koffie gaan we rond half negen slapen. Meer dan 26 kilometer gelopen.
26 juli 2014
Kwart over zeven wakker, dus bijna elf uur geslapen. Dat heeft ons goed gedaan. Het is wat koeler, maar dat is helemaal niet erg. We lopen al gauw langs twee hutten van de Sami. Kudde tamme rendieren. Mooie rotsformaties (Pinghele of Steinkjerka). We komen Martin tegen, die Norge på langs gaat. Hij was 4 juni begonnen in Lindesnes. Gert stelt voor om in Tverelvenes te overnachten. We krijgen een volledig ingerichte grote hut met douche en buitentoilet. En de eigenaar kan ons naar Hattfjelldal brengen, zodat we daar boodschappen kunnen doen. Wat een service! We maken de rugzak wat lichter en sturen wat dingen die we niet echt nodig hebben naar huis. En we doen inkopen. Gert wil nog een telefoon kopen omdat de zijne het begeven heeft, maar de eigenaar van de hut zegt dat hij thuis nog wel een oude heeft liggen. Geweldig. En we worden ook nog uitgenodigd voor koffie en gebak. Het was een korte tocht vandaag: 10 kilometer gelopen.
27 juli 2014
Half negen beginnen we met de wandeling van deze dag. Eerst een stukje over de weg, vervolgens een pad geleidelijk omhoog. Bij een snel stromende rivier nemen we onze eerste koffiepauze. Daarna gaat de tocht steil omhoog. We lopen nog een keer fout, maar vinden gelukkig het pad weer. De afdaling die volgt eindigt bij Grannes. Bij een snel stromende rivier moeten we een wiebelige hangbrug over. Na wat gekruip door struikgewas komen we bij een fantastisch pauzeplekje aan de rivier uit. Kleren uit en plons! Wat een genot. Na dit superplekje moeten we weer omhoog. Een flinke stijging. Bij een rivier houden we een koffiepauze. Janet miste een waadschoentje, onderweg verloren. Gert loopt een stukje terug en vindt het schoentje. Na nog enkele kilometers lopen de tent opgezet terwijl het nog droog is. Even later barst het onweer los, waarna het weer opklaart. We hebben ruim 21 kilometer gelopen.
28 juli 2014
Zeven uur wakker. Redelijk goed geslapen. Droog. We lopen langs een reindierafrastering langs een meer en een hut van de Sami. Daar gaan we een hek over en volgen een rivier die we vervolgens ook over moeten steken. Hier hebben we onze waadschoentjes nodig. We dalen weer af en zien een groot meer dat in Zweden ligt. Zo dicht zijn we bij de grens. Het pad gaat door dicht struikgewas, is helemaal overgroeid. Uiteindelijk komen we op een plek tussen twee meren. Geen brug, maar wel een bootje met een katrolsysteem. We passen niet met ons tweeën en de rugzakken in het bootje, dus we doen het in twee etappes. Na een pauze dalen we weer af en komen bij een weg waar hutten liggen. We lopen zes kilomter over een weg en kunnen vervolgens weer een pad nemen. Bij een rivier nemen we een heerlijke plons. En weer omhoog. We gaan weer een wiebelige brug over een rivier over en aan de andere kant zetten we onze tent op. In de verte zien we Børgefjell. We hebben bijna 36 kilometer gelopen. Rond kwart over negen slapen.
30 juli 2014
Minder mooi weer, maar nog wel droog. Rond negen uur gaan we lopen. Met de regenkleding aan. Maar die gaat als snel uit als het warmer wordt. We volgen grotendeels de rivier door Børgefjell Nasjonalpark., richting het Viermameer. We naderen de provinciegrens tussen Nordland en Nord-Trøndelag. Precies op de grens maken we een foto. Als we de eerste koffiepauze achter ons hebben begint het fors te regenen en onweren. Na veel moeras en struikgewas komen we aan bij het einde van de rivier en het begin van het meer. Daar zien we de Viermahytte liggen. In de buurt daarvan zal ook de boot aanleggen die ons rond twee uur ophaalt. Een echtpaar dat ook op de boot zit kan ons naar Røyrvik brengen, waar we de nacht in Limingen Gjestgiveri doorbrengen. We doen ook boodschappen in Røyrvik. Een andere gast is bereid om ons morgen om negen uur naar het startpunt van de wandeling te brengen. Wat een behulpzame mensen overal! Vandaag 16 kilometer gelopen. Rond half elf naar bed.
31 juli 2014 Zoals de avond ervoor afgesproken brengt de man ons naar het beginpunt van onze wandeling. We moeten weer op kompas lopen. En het gaat weer omhoog en deels op en neer. Regen, afgewisseld met zonnige perioden. We hebben ook nog onder een steen geschuild. De eerste pauze nemen we pas na drie uur lopen bij een mooie rivier. Bij een lavvo hebben we lang gelunched. Bij de tunnelingang zien we een bordje "Presteveien", een gemarkeerde route. We besluiten deze te volgen, omdat deze in dezelfde richting gaat als de rouute die wij gepland hebben. We lopen nog lang door en zetten pas rond half acht de tent op. We zijn erg moe na deze lange tocht. NA het bestuderen van de kaart concluderen we dat we erg van de geplande route zijn afgeweken zonder ons daar bewust van te zijn. We besluiten om morgen gewoon de gemarkeerde route te volgen, ook al komen we dan ergens anders uit. Voordeel is dat we veel minder over een gewone weg hoeven te lopen. We hebben vandaag ruim 28 kilomter gelopen. Om 21.45 uur slapen.
1 augustus 2014
Bewolkt, maar geen regen. In de tent ontbijt. Daarna de natte tent ingepakt. De tocht start met het verder afdalen. Grote steenman omarmd. Onder een oude dode boom onze eerste koffiepauze genomen. Af en toe is het pad moeilijk te vinden, maar uiteindelijk komen we bij de gravelweg uit, bij Kvilåsen. Daar bellen we een taxi die ons tegemoet zal rijden. Dat zal ongeveer een halfuur duren. De rit gaat naar Trones, waar Namskogen Familiepark is. Helaas zijn de hutten vol en de receptioniste is niet echt behulpzaam om een alternatief te vinden. We hebben geen zin in een hotelkamer. In Stalvik bij Skorovatn, vier kilometer verder, is een huisje vrij en we besluiten die te nemen. We doen boodschappen en nemen een taxi naar Stalvik. Daar kunnen we alles uitpakken en drogen. 13,5 kilometer gelopen.
2 augustus 2014
Lekker lang uitgeslapen. Mooi weer. Gert heeft de kaart beter ingetekend en GPS-punten ingevoerd. Hij heeft ook zijn boek uitgelezen en laat deze in de hut achter. Verder lekker buiten gezeten en lekker gegeten. Ook al onze spullen weer een beetje geordend. Uitgerekend dat als we elke dag 20 kilometer lopen, we volgende week vrijdag onze tocht kunnen afronden.
3 augustus 2014
Nog vóór negenen worden we opgehaald door de vader van verhuurster Tanja, die ons naar het beginpunt van de wandeling zal brengen. Het is mooi weer. De man vertelde over de groeve die tot in de jaren zeventig geexploiteerd werd. Nu wonen er ongeveer 60 mensen in Skorovatn, voor een deel in de voormalige mijnwerkershuizen. Het pad is goed aangegeven en gaat natuurlijk eerst een stuk omhoog over Gruvfjellet. We lopen verder naar Midtre Nesåvatnet. Bij een brug nemen we een koffiepauze. Vervolgens moeten we op de kaart ingetekende GPS-punten lopen. Veel op en neer, maar het gaat prima. Mooie omgeving. Na de lunch gaan we steeds verder omhoog. Veel wind. Over de rug van Vestre Blåmuren dalen we af. Het meer dat we als doel hebben ligt verder weg dan we denken. Overnachten in een hut van Lierne fjellstyre dan maar? Helaas is deze dicht. We lopen door tot we een plat plekje voor de tent vinden. DAt duurt gelukkig niet lang meer. Na een lekkere maaltijd met als toetje verse molter (moerasframboos) gaan we om half negen slapen. 25 kilometer gelopen.
4 augustus 2014
Redelijk vroeg wakker. Regen. We lopen voor negen uur, met nat ingepakte tent. Ons eerste oriëntatiepunt is Fredheim, een verlaten huis dat als hut wordt gebruikt. Van daar af dalen we grotendeel en gaat het pad over in een gravelweg, loopt ook wel een keer lekker. De zon laat zich weer zien. Bij een rivier nemen we een pauze. Gert stelt voor een stuk van de route over te slaan, omdat we door zoveel struikgewas moeten. Daar is Janet het volledig mee eens. Bij een weg aangekomen horen we van een man dat er morgen zeer zwaar onweer op komst is. Om twee uur komt er een bus naar Grong. We willen eigenlijk verder naar Steinkjer, maar dan zouden we enkele uren moeten wachten. We besluiten in Grong te blijven. Een goed besluit, want het begint enorm te onweren. Blij dat we niet in de bergen zitten. 13,5 kilometer gelopen. Morgen naar Steinkjer en daarna overnachten bij een ecologische boerderij in Mokk.
5 augustus 2014
Met de bus naar Steinkjer en verder naar Hyllbrua, waar we door de eigenaar van Mokk opgehaald worden. In Steinkjer moeten we enkele uren wachten, die we vullen met inkopen doen en eten bij een Thais restaurant in een winkelcentrum. De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn goed. In Mokk Gård krijgen we een grote kamer. In de grote woonkeuken maakt de eigenares een lekkere maaltijd voor ons en een andere gast, Carl. Het wordt een gezellige avond. We gaan rond 22.45 uur slapen.
6 augustus 2014
Goed geslapen. Na het ontbijt brengt Kirsten ons naar het beginpunt van de wandeling, die ons naar het middelpunt van Noorwegen brengt. Een goed tien kilometer lan pad over oude spoorbiels. Fantastisch. Voor we er erg in hebben zijn we bij Setertjønnhytta met even verderop het middelpunt van Noorwegen. In de hut nemen we een pauze. We horen van een vrouw dat er geen onweer komt, en daarom besluiten we door te lopen, wel door zompig terrein. Onze schoenen en voeten worden door en door nat. We passeren enkele dichte hutten en besluiten door te lopen naar Skjækerdalshytta, ook al is dat nog zeven kilometer. Kletsnat lopen we als zombies door. Heerlijk: we hebben de hut helemaal voor ons zelf en kunnen alles lekker drogen. Ruim 24 kilometer gelopen.
7 augustus 2014
Goed geslapen in de hut. Rond kwart over acht wakker. De zon schijnt. We lopen in de richting van Veresvatnet, vlak bij de Zweedse grens. Door de regenval van de afgelopen dagen is het terrein moerassig. We houden de schoenen niet droog. De route is gelukkig goed aangegeven. Later op de dag moeten we waden, de Tverraå over. Bij Vera aangekomen moeten we een heel stuk over de weg. Na vier kilometer kunnen we een bospad in, die eindigt bij een zandafgraving, een meertje en wat bankjes. We overwegen om daar de tent op te zetten, maar besluiten om toch verder te lopen. Na een kilometer vinden we een mooi plekje aan het water, Veresvatnet. Lekker baden en gezellig aan de waterkant koffie drinken. We liggen er rond negen uur in, na een wandeling van 22,5 kilometer. In totaal hebben we nu meer dan 320 kilometer gelopen.
8 augustus 2014
Midden in de nacht werden we wakker van vissers. Dat was even schrikken. Daarna tot zeven uur geslapen. Anderhalf uur later lopen we weer. Zompig terrein en grote moerasvelden. Zwaar om te lopen. Bij Bustadtjønna nemen we een koffiepauze. Daarna lopen we door naar Bellingstua, waar we de telefoons opladen. Geen typische DNT-hut, maar oorspronkelijk een particuliere hut. Dat hoorden we van het echtpaar dat toezicht houdt op de hut. Zij serveren ons heerlijke wafels en koffie. Daarna lopen we door, eerst een stuk over de weg, daarna het bos in. Wederom veel veengebieden Vermoeiend. Het landschap verandert wel en wordt meer rotsachtig. Midden in een veld met molter vinden we een plekje voor onze tent. Dat wordt een lekker toetje. Gert reserveert voor morgen een kamer of hut bij een bergboerderij. Bijna 18 kilometer gelopen.
9 augustus 2014
Redelijk goed geslapen. Mistig en dauw. Na alles ingepakt te hebben gaat het weer bergopwaarts. De route is goed aangegeven. Wel weer de nodige veengebieden. Op hoogte gekomen krijgen we weer mooie vergezichten. Kraanvogels. De bergtoppen worden hoger. Koffiepauze bij een bergbeekje. Het weer wordt mooi. Bij een grotere rivier nemen we een tweede pauze om ons en wat kleren te wassen. Heerlijk. Het pad naar beneden is mooi en uiteindelijk komen we bij Sulåmo gård aan, waar we zullen overnachten in een stabbur. We worden door Randi, de eigenares, uitgenodigd voor koffie en wafels. We praten gezellig en krijgen ook pizza aangeboden. Daar zeggen we geen nee tegen. Ruim 20 kilometer gelopen, in totaal ongeveer 365 kilometer. We liggen er vóór tienen in.
10 augustus 2014
Iets over half negen lopen we weer. Mooi weer, stevige wind. We lopen eerst weer een stuk over de weg en komen langs de DNT-hut Ferslia. Op hoogte gekomen is het uitzicht prachtig. Het gebied is wat spannender dan de afgelopen dagen. Steenpartijen, kloven, meren, bossen, en minder moerassen. We zien de nodige rendieren onderweg, niet voor de eerste keer deze vakantie. We Bij de tweede pauze komen we er achter dat we vlak bij Angeltjønnhytta zijn, een leuk klein ouder hutje. Ondanks dat het pas half twee is besluiten we om hier te blijven. We vermaken ons de rest van de dag met baden, lekker eten en een beetje aanrommelen in en rond de hut. Bosbessen geplukt voor het ontbijt met havermout morgen vroeg. We zitten bijna de hele avond op de veranda. Gaan rond tienen slapen. 16 kilometer gelopen.
11 augustus 2014
We lopen al rond de klok van acht uur. Zonnig weer, koude wind. Bij een splitsing zien we een rode en een oranje markering. Die laatste hadden we gisteren ook al gevolgd. We volgen de oranje markering een tijdje en merken dat de route niet klopt met de kaart. We besluiten om via Midtikklumpen en Kjerringfjellet weer op de rode route te komen. Geen slecht idee, want dit was een erg mooi stuk. We zetten de tocht langs de Zweedse grens voort. Na de nodige regen en een lange afdaling komen we in Teveldalen aan, waar we zullen overnachten in Teveltunet Fjellstue. 22 kilomter gelopen, zodat we deze dag de 400 kilometer passeren :-).
12 augustus 2014
We ontbijten langzaam in de gårdsbutikk. Langzaam, omdat alles één voor één geserveerd wordt. Dat kost de nodige tijd. We komen wat moeilijk op gang. Voor het eerst zien we een eland, dichtbij ons. We lopen via Kruksdal in de richting van Bjørneggen, waar we een lunch nemen. We lopen daarna verder in de richting van Schulzhytta, met de bedoeling onderweg de tent op te zetten. Vanaf Bjørnbeggen gaat het weer omhoog langs een goed pad en een voormalige mijn bij Litlefjell. Ondanks de moeilijke start deze dag besluiten we plotseling door te lopen naar Schulzhytta. Nog een aardige tippel, maar we voelen ons goed. Het is natuurlijk verder dan gedacht, maar na 42 kilometer lopen zien we dan eindelijk de hut liggen. Te laat voor het eten, maar dat hebben we zelf bij ons. Er zijn nog een paar andere gasten.
13 augustus 2014
Goed geslapen, nmaar dat kan ook niet anders dan na zo'n lange tocht. Mooi weer. Iets na negenen waren we alweer op pad. Een goed pad, deels met planken daar waar het drassig was. We pauzeren bij Prestemoen, hebben als doel van vandaag Kvitfjellhytta, ongeveer 12 kilometer van Prestemoen. Mooie omgeving. We passeren ook de grens tussen Nord- en Sør-Trøndelag. We merken al wel dat we in de richting van Trondheim komen, met vliegverkeer van Værnes. We komen eerder dan verwacht bij de hut aan, die we voor ons alleen hebben. Heerlijk! Het is goed dat we daar stoppen, want het gaat weer flink regenen. 26 kilometer gelopen, in totaal ongeveer 470 kilometer.
14 augustus 2014
Vroeg opgestaan. Mooi weer. De wandeling is goed te doen in een glooiend terrein. Mooie omgeving. Onder een dennenboom nemen we onze eerste pauze van de dag, bij een klein stroompje. Langzaam komt er meer bebouwing. Aan de rand van een meer nemen we een tweede pauze. We lopen voor een deel over de weg. In Hegra lopen we naar Hembre Gård. Alles is vol. In de buurt is niets en we besluiten om richting Stjørdal te lopen, tien kilometer verder. Misschien komt er onderweg nog een overnachtingsmogelijkheid. We lopen dom door over asfalt, tot we een enorme knal horen. Een frontale botsing tussen twee auto's. Er zit een vrouw beklemd en Janet verleent eerste hulp, praat met het slachtoffer en verzorgt een grote wond aan de arm van de vrouw. Ze blijft bij haar tot ambulancehelicopter en politie gearriveerd zijn. De vrouw in de andere auto is niet gewond. Na het afleggen van getuigenverklaringen besluiten we om verder te lopen, nog onder de indruk van wat we meegemaakt hebben. In Stjørdal nemen we onze intrek in een hotel. Onze wandeling zit er na meer dan 500 kilometer lopen op. Morgen lopen we de laatste kilometers naar Værnes, waar onze auto staat.
14 augustus 2014Reiseblogg