25 juni 2017

Vanochten waren we nog thuis in Sjøholt, twaalf uur later hebben we onze tent opgezet op Senja, na een eerste wandeling met een flinke stijging. 's Ochtends zijn we met de auto naar vliegveld Vigra gereden. Daar namen we het vliegtuig naar Oslo, vanwaar we verder vlogen naar Tromsø. Verder met de bus naar het centrum, vanwaar we de snelboot naar Senja namen. Drie busverbindingen later konden we starten met onze wandeling, niet ver van Senjahopen. Op een mooi uitzichtplekje onze tent opgezet.

26 juni 2017

We hebben goed geslapen in onze tent. Op tijd opgestaan voor onze eerste hele wandeldag op Senja. Veel sneeuw, zodat we soms van de route af moesten wijken. Dat leverde verder geen problemen op. Weer lekker in de tent overnacht.

27 juni 2017

Het weer was vandaag wat minder, met regen en nevel. Jas aan, jas uit. Ook moesten we nog een rivier doorwaden. Veel zompige paden. We overnachtten in Senjabu, een hut die niet ver van de weg ligt. Daar konden we onze spullen een beetje drogen. We deelden de hut met een jonge Amerikaanse vrouw. Zij gaat de bewoonde wereld weer in. Daarom konden we van haar wat knäckebrød en ander proviand overnemen voor de komende dagen.

28 juni 2017

Ook vandaag was het weer wisselvallig. Daarnaast veel sneeuw in de bergen. Het was ook koud in de bergen. Langdalsvatnet was nog bedekt met ijs en sneeuw. Bij Kaperskardtunnellen wachtte ons een zeer heftige stijging, waarbij we soms tot ons kruis in de sneeuw wegzakten. Maar in de lager gelegen gebieden aan de andere kant van het bergzadel was wel een plekje te vinden voor onze tent, waarbij we deels uitzicht hadden op Kapersvatnet.

29 juni 2017

De dag begon met miezerig weer. We moesten enkele zeer steile sneeuwvelden passeren, maar alles ging goed. Later op de dag klaarde het op. We vonden een prachtige plek om onze tent op te zetten, bij het meer Seljordvatnet en de bergketen Kvænan. 's Avonds diner met uitzicht. Wat kun je je nog meer wensen?

30 juni 2017

Een prachtige wandeldag, onder meer langs het meer Lutvatnet. Korte broek aan. Onze laatste etappe op Senja. Bij het eindpunt aangekomen was het nog een uitdaging om een lift naar de veerbootkade in Slotsvik te krijgen. Janet heeft aangeklopt bij een huis dat nog permanent bewoond wordt, en de man des huizes was bereid ons naar de plaats van bestemming te brengen, ongeveer 20 kilometer verder. Janet heeft daar onder begeleiding van het achtjarige jongetje Lukas het Kveitemuseum bezocht, voordat we de catamaran naar Harstad namen. Overnacht in een hotel.

1 juli 2017

Na een heerlijke overnachting in een echt bed, een fors ontbijt en een bezoek aan de supermarkt gingen we verder met onze tocht over Hinnøya. Het was goed weer, ook voor de vliegen. Vooral Janet werd fors geplaagd door de alsmaar meevliegende insecten. Heel irritant. Een pauze houden is bijna onmogelijk. 's Avonds toch weer een mooi plekje met uizicht op het eiland Rolla in het oosten gevonden, zonder vliegen, met vogels.

2 juli 2017

Een langere en zwaardere wandeldag dan we verwacht hadden, die eindigde in het piepkleine hutje Haakonsbu. In de hoger gelegen gebieden liepen we in de mist, waardoor de route moeilijk te vinden was. Eerder die dag liepen we door het lange zompige Kongsvikdalen. Dat was niet echt genieten. Janet mistte nog haar evenwicht in een rivier. In Haakonsbu hadden we het rijk alleen.

3 juli 2017

Was het gisteren een lange en zware dag, vandaag hoefden we maar zes, zeven kilometer af te leggen naar de volgende, grotere en lichtere hut, Toralvsbu. Wel weer in de regen. Heerlijk bijgekomen. Later op dag kwam er nog een noors echtpaar binnen, waarmee we gezellig mee gekletst hebben. Zij kwamen van de andere kant en vertelden ons over een "moeilijke" rivier.

4 juli 2017

Van de "moeilijke" rivier hebben we weinig gemerkt. We moesten wel onze schoenen uitdoen, maar verder was de rivier gemakkelijk te doorwaden. We daalden in mooi weer langzaam weer af naar de sneeuwloze natuur, en eindigden aan het begin van de middag bij de weg. Daar kregen we na een half uur een lift van een man die ons vertelde dat er verderop, waar we eigenlijk verder wilden gaan lopen, nog erg veel sneeuw lag. Hij raadde ons aan om met hem mee te rijden naar Digermulen. En zo geschiedde. Daar aangekomen maakten we nieuwe plannen. We belden Hilde en Stig in Bøstad op de Lofoten, en daar waren we meer dan welkom. Wij liftten richting Bøstad, terwijl zij tegelijkertijd ons tegemoet reden. 's Avonds rond een uur of tien konden we met hen en Alexandra en Christian Fredrik (kinderen van Hilde) genieten van een heerlijke maaltijd met boknafisk.

5 juli 2017

We hebben dag in Bøstad en omgeving doorgebracht, samen met Hilde en Stig. Zij moeten donderdag naar het vliegveld bij Harstad en wij kunnen meerijden. Dus morgenavond zijn we weer thuis in Sjøholt en kunnen ons voorbereiden voor deel twee van onze wandelvakantie, van Kristiansund naar Kårvatn. Ondanks de wisselende weersomstandigheden en de vele sneeuw in de bergen kijken we terug op een mooie eerste etappe (tien dagen) van onze wandelvakantie.

6 juli 2017

Vlucht naar huis. Wassen en inpakken voor de volgende etappe. Ook snel nog wat zaken regelen voor het werk en de winkel.....Zaterdagmiddag met de bus naar Kristiansund, alwaar we een hotel nemen.

9 juli 2017

Onze elfde wandeldag. We starten bij het vliegveld van Kristiansund en moeten deels over asfalt lopen. Met de veerboot verder in oostelijke richting, waarna we de wandeling weer voort kunnen zetten. Het wordt een flinke wandeling, waarbij we via de steile bergtop Jurtinden en Jørgenvågsalen naar het volgende dal lopen. Wisselend weer. We komen in de regen bij een privéverblijf aan in Gullstein, waar we overnachten in een oud appartement. Maar wel met een heerlijke douche.

10 juli 2017

We lopen weer verder over asfalt van eiland naar eiland, voordat we de bergen weer in kunnen. Het is gelukkig mooi weer en verheugen ons erop weer in de tent te kunnen slapen, ook al passeren we een mooi DNT-verblijf, een voormalige boerderij, waar de huttenwaard ons tijdens onze lunchpauze tracteert op orgel- en accordeonmuziek..... We zijn blij dat we weer verder kunnen en in de tent zullen slapen.

11 juli 2017

Vandaag moeten we zelfs door tunnels lopen om van het ene gebied naar het andere gebied te komen, via het dorp Aure. Bij Aure nog lang gepauzeerd in een "kro", met tosti en patat. Onze eindbestemming voor deze dag is de hut Rovangen. Daar kunnen we onze tent en andere spullen drogen en lekker bijkomen. Gert moet de hut met vijf andere vrouwen delen.

12 juli 2017

De tocht gaat na een heerlijke nachtrust weer verder. Het wordt een hele lange dag met als eindbestemming Vinjeøra. Wisselvallig weer, waarbij de jas aan en uit gaat. We lopen via Storfiskhytta, waar we een lunchpauze nemen. Het is daarna nog ongeveer vier uur lopen naar Vinjeøra, voor een groot deel over natte paden. In Vinjeøra blijken geen overnachtingsmogelijkheden te zijn. We nemen daarom een taxi naar Kyrksæterøra, waar we een kamer nemen in Hotel Koselig. Janet had die dag al visioenen over pizza op de hotelkamer, visioenen die werkelijkheid werden.

13 juli 2017

We namen de taxi naar het punt waar we gisteren geëindigd waren en zetten onze wandeling voort, nu meer in zuidelijke richting. Het weer was niet om over naar huis te schrijven, maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks de regen moesten we toch af en toe pauzeren met koffie of soep en knäckebrød met smeerkaas. Aan het eind van de middag kwamen we bij de DNT-hut Grytbekksetra aan, waar we onze spullen weer konden drogen. Ook hier hadden we de hut voor ons zelf.

14 juli 2017

Ook vandaag begon het weer regenachtig, maar later klaarde het wat op. Tijdens onze tocht hebben we de route meerdere keren aangepast en uiteindelijk de kortste route genomen naar onze volgende bijzondere overnachtingsplek, voormalig skysstasjon Saga Trollheimen in Rindal. De attente eigenaar nam onze schoenen in beslag om deze 's nachts te drogen. 's Avonds genoten van een diner met rendiervlees.

15 juli 2017

De hoteleigenaar bracht ons na een lekker ontbijt naar het beginpunt van de wandeling naar DNT-hut Trollheimen. Een lange tocht van 26 kilometer, met mooie en minder mooie stukken. We moesten nog een omweg maken via een hoger gelegen brug, omdat de eigenlijke brug door het smeltwater was vernield. Hierover werden we onderweg door DNT-mensen die een andere brug moesten repareren geïnformeerd. De mooie stukken waren die in de hoger gelegen gebieden, met mooi uitzicht. Met de minder mooie stukken doelen we op de zeer zompige veengebieden waar we doorheen moesten. En daar hadden we de afgelopen dagen al zoveel van gehad. In Trollheimhytta waren zeer veel gasten en moesten we de kamer met vier andere mensen delen.

16 juli 2017

Onze laatste wandeldag van deze vakantie, met als eindbestemming Kårvatn. Weer een dag met veel slecht weer en veel zompige paden. Maar ook met spannende en mooie uitzichten. We namen een lange lunchpauze in een klein noodhutje, Nauståbua, bij een meer Nauståvatn, na ongeveer vijf uur lopen (met een koffiepauze halverwege). Het hutje is in 1967 gebouwd, nadat een paar jaar eerder enkele wandelaars door noodweer waren omgekomen. De afdaling naar Kårvatn was redelijk steil, maar wel goed te doen. Onderweg moesten we ook nog twee krakkemikkige bruggetjes over. Bij de boerderij aangekomen besloten we niet in de DNT-hut te verblijven, maar in een een privé-appartement van de boerderij. Dat was genieten. In de DNT-hut zat een Nederlandse familie van zes personen, die zich verspreid hadden over alle beschikbare kamers en de slaapzaal. Een beetje asociaal.

17 juli 2017

's Ochtends genoten van een goed verzorgd ontbijt. De eigenaar van Kårvatn bracht ons met zijn auto naar een nabijgelegen dorp. Daar kregen we al snel een lift naar Surnadal. Een paar uur later konden we met de bus naar Molde en verder naar Sjøholt. Nog een paar dagen vakantie om in onze eigen hut in Liabygda door te brengen. De plannen voor volgend jaar beginnen al een beetje vorm te krijgen......

We hebben deze vakantie 18 dagen gelopen en 350 kilometer afgelegd.