Zondag, 21 juni 2020

Na zes uur rijden kwamen we aan in Sørbøvågen, waar Roar ons met de boot zou overvaren naar Portevika. Prachtige omgeving. In Portevika stonden een oude vervallen loods en enkele huizen, waar volgens Roar nog twee mensen vast wonen. De wandeling door een dal en een bos, licht stijgend. Na ongeveer twee kilometer kwamen we uit bij Svartevatnet, gescheiden door kleine eilandjes. Daar hebben we onze tent opgezet. Er stond ook een klein hutje, maar deze nodigde niet echt uit om er in te overnachten (wespennest). Lekker gepoedeld in het water, vuurtje gestookt voor de sfeer en tegen de muggen. Rons tienen de slaapzakken in.

Maandag, 22 juni 2020

Goed geslapen, tot iets over half acht. Het regende af en toe. Rugzakken in hutje ingepakt. Tent was nat. Rond half tien gingen we lopen, door bos en hoog gras, hetgeen resulteerde in natte schoenen en sokken. We volgden eerst een route, maar deze werd steeds onduidelijker. We kwamen erachter dat we ten noorden van de geplande route zaten. Met veel moeite en klimmen kwamen we weer op de route terecht, waar we pauze met uitzicht namen. De zon liet zich ook weer zien. Via een stijging naar Grønskorfjellet 688 en Fløfjellet 637 daalden we af naar 3L sætrene, drie hutjes bij elkaar. Daar hielden we een lunchpauze. Via een smal pad kwamen we bij het punt waar we flink en lang moesten dalen, met mooi uitzicht over Sognefjorden. Janet viel nog een keer met het gezicht in het struikgewas. De laatste kilometers gingen over een geasfalteerde weg. Saai en lang. Uiteindelijk kwamen we in Hyllestad aan, waar we na het doen van boodschappen een lift kregen naar een camping, waar we een hutje konden huren. Rond half tien naar bed.

Dinsdag, 23 juni 2020

Bewolkt. De eigenares van de camping bracht ons naar het beginpunt van de wandeling, bij het brandweerstation. Via het Kvernsteinmuseum liepen we een grintpad op. We vonden niet het pas dat we gehoopt hadden te vinden en liepen verder over de gravelweg. Vervolgens hebben een groot deel van de tocht cross country en op kompas gelopen, deels door zompig terrein. Niet echt leuk, maar we moesten wel. De afdaling naar Ytre Bø was erg steil en spannend. We besloten verder naar Ås te lopen, waarvandaan een gemerkte route via Handalsfjellet naar Åsstølen aan de Heggetjønna gaat. Weer een stevige klim. Verder via een squadpad, waarna we weer op een fatsoenlijk wandelpad terechtkwamen. Die laatste kilometers waren daardoor een stuk leuker. Bij het water stond een mooie hut die we konden lenen door een zekere Ove te bellen. Heerlijk bad genomen in het meer, lekker gegeten en lang op het terras gezeten. Op tijd naar bed.

Woensdag, 24 juni 2020

Bewolkt, maar niet koud. Met behulp van kompas liepen we in oostelijke richting. De korte broeken konden aan, wat het werd echt warm. Op en neer door het landschap, niet echt motiverend. Er leek geen einde aan te komen. Met het vooruitzicht dat we nog dagen zo zouden moeten lopen besloten we zonder verdere discussie om af te buigen naar Lavik. Geen bussen, geen taxi's, dus we besloten om de laatste zeven kilometer over de weg te lopen. Onze nieuwe eindbestemming was Lavik Fjordhotel van Laurens en Trijnie, waar we heerlijk gegeten en overnacht hebben. Gert kreeg een lift van Trijnie naar Sørbøvågen, waar onze auto geparkeerd stond. Daarmee eindigde onze wel zeer korte wandelvakantie. Een paar dagen later startten we met een deel van de Pelgrimsroute in omgekeerde richting, vanaf Trondheim.....

juni 2020

Na een busreis van Sjøholt naar Trondheim konden we in de loop van de middag starten met de Pilegrimsroute in omgekeerde richting, van Trondheim (Nidaros) naar Oslo. Het was niet onze bedoeling om deze hele route te lopen, maar om in enkele dagen uit te zoeken of het lopen van deze pelrgimsroute iets voor ons zou kunnen zijn. En dat blijkt zo te zijn. We zullen in de toekomst zeker de draad weer oppakken.